Kodeks karny skarbowy a reżim odpowiedzialności administracyjnej

Celem badawczym artykułu jest ustalenie, czy model odpowiedzialności karnej skarbowej jest koniecznym uzupełnieniem dla odpowiedzialności administracyjnej oraz czy w ogóle sankcja prawno-finansowa musi zostać wzmocniona poprzez oddziaływanie będące wynikiem zaktualizowania się innych sankcji, np. sankcji karnych bądź karno-skarbowych. Ustawodawca, podejmując decyzję o zabezpieczeniu interesów finansowych sankcją karną skarbową, zdecydował się bowiem na wprowadzenie odpowiedzialności karnej w stosunku do dóbr, które podlegają już pewnej ochronie prawnej. Prawo karne skarbowe stanowi zatem kolejny szczebel sankcjonowania naruszeń prawa finansowego, które już pierwotnie wyposażone jest w instrumenty umożliwiające zrealizowanie określonych obowiązków nawet wbrew woli ich adresata, stwarzając przy tym możliwość wymierzenia dotkliwych sankcji ekonomicznych. W doktrynie prawa karnego skarbowego oraz w prawie administracyjnym trudno znaleźć powody do negowania takiego stanu rzeczy. Wręcz przeciwnie, na gruncie tej ostatniej uważa się, że odpowiedzialność administracyjna oparta jest na całkowicie innych zasadach, realizowana jest przez zupełnie inne organy i w całkiem innym trybie, dlatego też podatnik narażony na sankcję podatkową może dodatkowo ponosić także odpowiedzialność

karną skarbową.

Cholewicki, J. (2014). Restrykcyjność polskiego modelu karnego skarbowego. Prokuratura i Prawo, (4), 83–102.

Elffers, H., Weigel, R. H., Hessing, D. J. (1987). The consequences of different strategies for measuring tax evasion behavior. Journal of Economic Psychology, 8(3), 311–337.

Farrington, D. P., Langan, P. A., Wilkstroem, P. O. (1994). Changes in Crime and Punishment in America, England and Sweden between 1980s

and 1990s. Studies on Crime and Crime Prevention, (3), 104–131.

Gertz, M. G., Gould, L. C. (1995). Fear of punishment and the willingness to engage in criminal behavior: A research note. Journal of Criminal Justice, 23(4), 377–384.

Jasudowicz, T. (1996). Administracja wobec praw człowieka. Toruń: TNOiK.

Kmieciak, Z. (2000). Ogólne zasady prawa i postępowania administracyjnego. Warszawa: PWN.

Kosikowski, C., Ruśkowski, E. (1993). Finanse i prawo finansowe (t. 1). Białystok: Wydawnictwa agencji „ER”

Małecki, J. (1998). Z problematyki sankcji w prawie podatkowym ze szczególnym uwzględnieniem podatku VAT. W: B. Brzeziński, J. Głuchowski, C. Kosikowski (red.), Studia z dziedziny prawa podatkowego. Księga pamiątkowa ku czci Profesora Apoloniusza Kosteckiego (155–163), Toruń: TNOiK.

Ministerstwo Sprawiedliwości. (2013). Rok 2012. Prawomocnie skazani dorośli wg rodzajów przestępstw i wymiaru kary–czyn główny. Warszawa: Wydział Statystycznej Informacji Zarządczej Ministerstwo Sprawiedliwości.

Sepioło-Jankowska, I. (2016). Optymalny model odpowiedzialności prawnej za czyny karne skarbowe. Warszawa: C.H. Beck.

Szydło, M. (2003). Charakter i struktura prawna administracyjnych kar pieniężnych. Studia Prawnicze, (4), 123–150.

Webley, P., Halstead, S. (1986). Tax evasion on the micro: Significant simulations or expedient experiments? The Journal of Interdisciplinary Economics, 1(2), 87–100.

Wróbel, W. (2003). Zmiana normatywna i zasady intertemporalne w prawie karnym. Kraków: Zakamycze.