Celem artykułu jest ocena rozwiązań prawnych przyjętych w ustawie z 13.02.2020 r. o zmianie ustawy — Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw w zakresie legalizacji samowoli budowlanych. Powołany akt stanowi kolejny przykład działań ustawodawcy ukierunkowanych na ograniczenie liczby samowoli budowlanych w Polsce. W odróżnieniu od dotychczas obowiązującej regulacji ustawa tworzy jedno, czytelne postępowanie legalizacyjne, wprowadzając jednocześnie nieznaną prawu budowlanemu uproszczoną procedurę legalizacji tzw. starych samowoli budowlanych. Legalizacja nadal pozostaje zjawiskiem negatywnie ocenianym przez ustawodawcę, połączonym z obowiązkiem uiszczenia opłaty legalizacyjnej. W ustawie zabrakło rozwiązań usprawniających wykrywanie samowoli budowlanych oraz egzekucję nakazów rozbiórki. Uzasadnione wątpliwości jurydyczne, w aspekcie zgodności z zasadą równości wobec prawa wywołuje także sformułowanie przepisów poświęconych legalizacji samowoli, w których od zakończenia budowy upłynęło co najmniej 20 lat.