W artykule autorzy podejmują się oceny wpływu na bieżącą i przyszłą politykę energetyczną Unii Europejskiej i państw członkowskich wyroku Sądu (10.09.2019 r.) w sprawie OPAL (T-883/16). Przede wszystkim należy podkreślić, że obecne ustawodawstwo i orzecznictwo nie definiują wyraźnie zasady solidarności energetycznej.

W doktrynie prawnej termin ten był najczęściej utożsamiany z obowiązkiem wzajemnej pomocy. Przykładem takiej współpracy jest pomoc Państwom Członkowskim w przypadku klęsk żywiołowych wywołujących nadzwyczajne sytuacje dotyczące chociażby dostaw gazu. Dlatego analizowane orzeczenie ma kluczowe znaczenie dla zrozumienia pojęcia solidarności energetycznej. W praktyce rozwija ono koncepcję solidarności energetycznej określając kryterium jej stosowania. Sąd zwraca uwagę na co najmniej dwa poziomy rozumienia powyższej zasady.

W świetle swojego stanowiska zasada solidarności energetycznej dotyczy nie tylko interesu UE jako całości, ale mu-
si także uwzględniać interesy poszczególnych państw członkowskich. Pod tym względem komentowana decyzja jest kamieniem milowym w rozumieniu zasady solidarności energetycznej, jej umiejscowienia w systemie prawnym, a także jej stosowania przez Unię Europejską i władze krajowe.