Autorzy omawiają doniosłe, budzące wątpliwości interpretacyjne zagadnienia ochrony wynagrodzenia za pracę w sytuacji ogłoszenia upadłości konsumenckiej. Ochrona wynagrodzenia za pracę jest istotnym zagadnieniem w przypadku ogłoszenia upadłości wobec osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Na podstawie przepisów prawa upadłościowego oraz kodeksu pracy dokonuje się podziału wynagrodzenia na dwie części: stanowiącą składnik masy upadłości, którą zarządza syndyk, oraz wyłączoną z masy upadłości, do której prawo zarządu zachowuje upadły. W okresie trwania postępowania upadłościowego (tj. od dnia ogłoszenia upadłości do dnia uprawomocnienia się postanowienia o planie spłaty wierzycieli albo umorzeniu zobowiązań upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli, albo z dniem uprawomocnienia się postanowienia o umorzeniu postępowania) są dokonywane potrącenia z wynagrodzenia upadłego. Wynagrodzenie w części podlegającej zajęciu wchodzi w skład masy upadłości i służy zaspokojeniu sum, które zostaną zgłoszone przez wierzycieli i umieszczone na liście wierzytelności, oraz jest przeznaczane na pokrycie kosztów postępowania upadłościowego i innych zobowiązań masy upadłości. Z kolei upadły musi utrzymywać się zasadniczo ze środków pieniężnych wyłączonych z masy upadłości, do których zalicza się wynagrodzenie za pracę w części niepodlegającej zajęciu. Autorzy wskazują, że prawo upadłego pracownika do wynagrodzenia za pracę może zostać naruszone przede wszystkim w ten sposób, że z wynagrodzenia za pracę będą potrącane zbyt duże kwoty lub przez zbyt długi okres.