Poszukiwanie rezyliencji w projektach ekspedycyjnych

Projekty ekspedycyjne są złożonymi przedsięwzięciami, wymagającymi zarówno zaawansowanego technologicznie, jak i tradycyjnego wyposażenia, obejmującymi zróżnicowane kompetencje członków zespołu, skomplikowane procesy organizacyjne, w tym logistyczne, oraz konieczność funkcjonowania w zróżnicowanych uwarunkowaniach kulturowych. Przebieg projektu ekspedycyjnego jest w dużym stopniu uwarunkowany trudno przewidywalnymi lub nieprzewidywalnymi zdarzeniami, a zatem bezpieczeństwo uczestników, jak również powodzenie samej wyprawy bywają zagrożone. Stąd na podstawie doświadczeń praktycznych oraz analizy opracowań naukowych autorzy podjęli się zadania rozpoznania obszarów kształtowania rezyliencji w projektach ekspedycyjnych. Jest to cel główny rozważań.

Bibliografia/References

Boczkowska, M. (2019). Pojęcie resilience w ujęciu tradycyjnym i współczesnym. Lubelski Rocznik Pedagogiczny, 38.

Bugaj, J., & Witek, A. (2022). Rezyliencja jako element modelu kompetencji menedżera do zarządzania kryzysem. Studia i Prace. Kolegium Zarządzania i Finansów Szkoła Główna Handlowa w Warszawie, (184).

Crust, L., Jackman, P. C., Hawkins, R. M., Burkeb, S. M, & Swann, C. (2020). The psychology of mountaineering: A systematic review. International Review of Sport and Exercise Psychology. https://www.doi.org/10.1080/1750984X.2020.1824242

Drobniak, A. (Red.) (2014). Urban Resilience Concept and Post-Industrial Cities in Europe. Helion.

Dziubińska, A. (2020). Dopasowanie organizacji i otoczenia: adaptacja na podstawie ograniczonej absorpcji. W: J. Rokita (Red.), Dylematy i wyzwania zarządzania strategicznego. Górnośląska Wyższa Szkoła Handlowa.

Gilbert, M. Eyring, M., & Foster, R. N. (2012). Two routes to resilience. Harvard Business Review, 90(12).

Hollnagel, E., Woods, D. D., & Leveson, N. (2007). Resilience Engineering: Concepts and Precepts. Ashgate Publishing.

Linnenluecke, M. K. (2017). Resilience in business and management research: A review of influential publications and a research agenda. International Journal of Management Reviews, 19(1). https://doi.org/10.1111/ijmr.12076

Masik, G. (2022). Koncepcja odporności systemów społeczno ekologicznych wobec innych aktualnych koncepcji rozwoju oraz uwagi krytyczne. Prace i Studia Geograficzne, 67(2).

Michalski, P. B. (2021). Projekt ekspedycyjny – ujęcie logistyczne. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.

Powley, E. H. (2009). Reclaiming resilience and safety: Resilience activation in the critical period of crisis. Human Relations, 62(9), 1289–1326.

Russo, S. J., Murrough, J. W., Han, M. H., Charney, D. S., & Nestler, E. J. (2012). Neurobiology of resilience. Nature Neuroscience, 15.

Rutter, M. (2012). Resilience as a dynamic concept. Development and Psychopathology, 24.

Stępka, M. (2022). Rezyliencja jako paradygmat bezpieczeństwa w czasach przewlekłych kryzysów. Przegląd Politologiczny, (2).

Southwick, S. M., & Charney, D. S. (2012). The science of resilience: Implications for the prevention and treatment of depression. Science, 338.

Taleb, N. N. (2021). Antykruchość. Jak żyć w świecie, którego nie rozumiemy. Zysk i S-ka.

Vogus, T. J., & Sutcliffe, K. M. (2007). Organizational resilience: Towards a theory and research agenda. 2007 IEEE International Conference on Systems, Man and Cybernetics. https://www.doi.org/10.1109/ICSMC.2007.4414160

Walker, J., & Cooper, M. (2011). Genealogies of resilience from systems ecology to the political economy of crisis adaptation. Security Dialogue, 42(2).

Weick, K. E. (1993). The collapse of sensemaking in organizations: The Mann Gulch disaster. Administrative Science Quarterly, 38(4).