Korygowanie wysokości emerytur z uwagi na pełnienie służby na rzecz totalitarnego państwa – najnowsze orzecznictwo

Autorka przedstawia problemy orzecznicze związane z wprowadzeniem do polskiego porządku prawnego tzw. ustawy dezubekizacyjnej. Na mocy tego aktu, okres pełnienia przez funkcjonariusza służby na rzecz totalitarnego państwa nie może być zaliczany przy ustalaniu podstawy wymiaru jego emerytury; dodatkowo wysokość świadczenia nie może przekraczać wskazanego w ustawie pułapu. W opracowaniu zreferowano orzecznictwo Sądu Najwyższego z przedmiotowego zakresu, wskazujące wyraźnie, że w sprawach dotyczących obniżenia świadczeń na podstawie wskazanej ustawy zachodzi potrzeba stosowania tzw. rozproszonej kontroli konstytucyjności ustaw, czyli samodzielnego rozstrzygania przez sądy o niezgodności ustawy z Konstytucją. Sąd Najwyższy stanął na stanowisku o niezgodności z Konstytucją RP mechanizmu obniżenia wysokości emerytury do pułapu przeciętnej emerytury przysługującej w powszechnym systemie ubezpieczenia (art. 15c ust. 3 ustawy) wobec funkcjonariuszy, którzy pomyślnie przeszli weryfikację w 1990 r. i w kolejnych latach służyli wolnej Polsce, gdy wysokość tego świadczenia „ponad” ten wskaźnik została wypracowana po 1990 r. Słowa kluczowe Konstytucja RP, bezpośrednie stosowanie Konstytucji, zaopatrzenie emerytalne funkcjonariuszy, zasada proporcjonalności

Maniewska, E. (2022). Rozproszona kontrola konstytucyjności ustaw a ustawa dezubekizacyjna – najnowsze orzecznictwo. Praca i Zabezpieczenie Społeczne 2022 (7), s. 54–57. DOI: 10.33226/0032-6186.2022.7.9