Powierzenie wykonywania pracy w handlu w niedziele lub święta wbrew zakazowi w orzecznictwie Sądu Najwyższego

W artykule poruszono problematykę prawnokarnej reakcji na naruszenie zakazu powierzenia pracownikowi lub zatrudnionemu wykonywania pracy w handlu lub wykonywania czynności związanych z handlem wbrew zakazowi. Poza analizą ustawowych znamion przepisów karnych obowiązujących w tym zakresie, odniesiono się do najnowszego orzecznictwa Sądu Najwyższego. Autor podziela i rozwija tezę, że przeważająca działalność, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz niektóre inne dni, to także taka działalność, która za swój przedmiot ma wyłącznie jeden ze wskazanych w tym przepisie asortymentów. Opowiada się również za formalnym charakterem wpisu do właściwego rejestru wyznaczającego taką działalność.

Bibliografia/References

Banasik, K. (1999). Przestępstwo naruszenia zakazu handlu w niedziele i święta (art. 218a k.k.). Prokuratura i Prawo, (6).

Bielska-Brodziak, A. (2009). Interpretacja tekstu prawnego na podstawie orzecznictwa podatkowego. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.

Bogucki, O. i Zieliński, M. (2008). Wykładnia prawa we współczesnym orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego. W: L. Gardocki, J. Godyń, M. Hudzik i L. K. Paprzycki (red.), Orzecznictwo Sądowe w sprawach karnych. Aspekty europejskie i unijne. Konferencja Sędziów Izby Karnej, Izby Wojskowej oraz Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego, Rajgród–Wilno.

Daniluk, P. (2020). W: R. A. Stefański (red.). Kodeks karny. Komentarz. Warszawa: C.H.Beck.

Doroszewski, W. (red.). (1965). Słownik języka polskiego. Tom VI. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Wiedza Powszechna.

Dubisz, S. (red.). (2003). Uniwersalny słownik języka polskiego. Tom III. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Dubisz, S. (red.). (2003). Uniwersalny słownik języka polskiego. Tom IV. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Filipczak, M. (2017). Nauka o dobru prawnym i jej rola w badaniu konstytucyjności regulacji prawa karnego. Studia Prawno-Ekonomiczne, (CII).

Gregorowicz, J. J. (1962). Definicje w prawie i nauce prawa. Łódź: Łódzkie Towarzystwo Naukowe.

Jadacka, H. (2002). Poradnik językowy dla prawników. Warszawa: „Semper”.

Jodłowski, S. (1965). Z zagadnień polskiej interpunkcji. W: Sprawozdania Komisji Językoznawczej, Oddziału PAN w Krakowie. Kraków.

Jodłowski, S. (2002). Zasady interpunkcji: podręcznik. Kraków: Wydawnictwo Tomasz Strutyński.

Kuczynski, J. (1952). Die theorie der Lage der Arbeiter. Berlin: Tribüne Verlag und Druckereien des FDGB.

Lafargue, P. (2006). Prawo do lenistwa. Warszawa: Wydawnictwo: RED RAT.

Lewandowski, S. i Machińska, H. (2005). W: A. Malinowski (red.). Logika dla prawników. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis.

Malinowski, A. (2008). Redagowanie tekstu prawnego. Wybrane wskazania logiczno-językowe. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis.

Nowak, M. (2018). Urlop wypoczynkowy jako instrument realizacji prawa pracownika do odpoczynku. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

Nycz, T. (1999). Ochronne przepisy o czasie pracy — wybrane zagadnienia. Praca i Zabezpieczenie Społeczne, (3).

Patryas, W. (1996). Elementy logiki dla prawników. Poznań: „Ars boni et aequi”.

Petzel, J. (2005). W: A. Malinowski (red.), Logika dla prawników. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis.

Pisownia polska (1957). Pisownia polska. Przepisy — słowniczek. Opracowanie na podstawie Wydania XI na podstawie uchwały Komitetu Językoznawczego Polskiej Akademii Nauk z 20 stycznia 1956. Wrocław.

Siwik, Z. (1972). Glosa do wyroku SN z dnia 24 listopada 1970 r., V KRN 437/70. Państwo i Prawo, (3).

Sobczyk, A. (2014). Prawo i człowiek pracujący — między ochroną godności a równości. W: M. Skąpski i K. Ślebzak (red.). Aksjologiczne podstawy prawa pracy i ubezpieczeń społecznych. Poznań: „Ars boni et aequi”.

Stefański, R. A. (2006). Przegląd uchwał Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego procesowego za 2005 r. Wojskowy Przegląd Prawniczy, (2).

Sobol, E. (red.) (1993). Mały słownik języka polskiego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Supiot, A. (red.). (1999). Au-dela de l'emploi. Paris: Flammarion.

Szymczak, M. (red.). (1979). Słownik języka polskiego. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Tyburcy, T. (2017). Przedmiot ochrony przepisu typizującego czyn zabroniony. Przegląd Prawniczy Uniwersytetu Warszawskiego, (1).

Wronkowska, S. i Zieliński, M. (1993). Problemy i zasady redagowania tekstów prawnych. Warszawa: Urząd Rady Ministrów.

Wronkowska, S. i Zieliński, M. (2012). Komentarz do zasad techniki prawodawczej z dnia 20 czerwca 2002 r. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe.

Wróblewski, B. (1948). Język prawny i prawniczy. Kraków: Polska Akademia Umiejętności.

Wyrembak, J. (2008). Pozycja językowej metody wykładni prawa oraz rezultatów jej użycia: (aspekt doktrynalny). Studia Iuridica, (48).

Zabłocki, S. (2001). Historia jednego przecinka w kodeksie karnym. Pojawia się i znika. Rzeczpospolita, (2).

Zieliński, M. (2002). Wykładnia prawa. Zasady. Reguły. Wskazówki. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis.

Ziembiński, Z. (1997). Logika praktyczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Żółtek, S. (2017). Znaczenie normatywne ustawowych znamion typu czynu zabronionego. Z zagadnień semantycznej strony zakazu karnego. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.