Stosunek pracy bez pracodawcy?
Autor analizuje przepisy dotyczące wygaśnięcia stosunku pracy w związku ze śmiercią pracodawcy, który prowadził przedsiębiorstwo. Przepisy prawa pracy przewidują bowiem, że stosunki pracy mimo śmierci pracodawcy nie wygasają w razie: transferu zakładu pracy na nowego pracodawcę, ustanowienia zarządu sukcesyjnego z chwilą śmierci pracodawcy, a w przypadku nieustanowienia takiego zarządu — stosunki pracy wygasają co do zasady po upływie 30 dni od śmierci pracodawcy. W tym stanie prawnym może się zdarzyć, że stosunki pracy będą istniały pomimo fizycznego braku pracodawcy. Usunięcie tej wady wymaga zmiany przepisów, a do tego czasu autor proponuje przyjęcie koncepcji pracodawcy zastępczego, którym jest gmina lub Skarb Państwa.
Bibliografia
Bibliografia/References
Bieniek, G. (1977). W: J. Jończyk (red.), Kodeks pracy. Komentarz. Warszawa.
Czachórski, W. (1994). Zobowiązania. Zarys wykładu. Warszawa.
Hajn, Z. (1997). Pojęcie pracodawcy po nowelizacji kodeksu pracy, cz. 2. Praca i Zabezpieczenie Społeczne, (6).
Piotrowski, W. (1976). Rozwiązanie stosunku pracy. W: W. Jaśkiewicz (red.), Studia nad kodeksem pracy. Poznań.
Rejman, S. (1979). W: A. Filcek, W. Formański, M. Piekarski, S. Rejman, F. Rusek, Z. Salwa i T. Zieliński, Kodeks pracy z komentarzem. Warszawa.
Rycak, A. (2018). W: J. Stelina (red.), Prawo pracy. Warszawa.
Stelina, J. (2015). Ewolucja kodeksowej regulacji wygaśnięcia stosunku pracy. W: A. Kosut i W. Perdeus (red.), Przemiany prawa pracy. Od kodyfikacji do współczesności. Księga Jubileuszowa w siedemdziesięciolecie urodzin Profesor Teresy Liszcz. Lublin.
Walas, A. (1975). Rozwiązanie stosunku pracy bez wypowiedzenia i wygaśnięcie stosunku pracy. W: R. Korolec i J. Pacho, Nowe prawo pracy. Warszawa.
Zbucka, M. (2018). Skutki prawne śmierci pracodawcy. Warszawa.