Umowny zakaz dodatkowego zatrudnienia po nowelizacji Kodeksu pracy

Dopuszczalność umownego zakazu lub innego ograniczenia wykonywania przez pracownika dodatkowego zatrudnienia, niemającego charakteru konkurencyjnego wobec pracodawcy, wymaga ponownego rozważenia po nowelizacji Kodeksu pracy dokonanej ustawą z 9 marca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 641), poprzedzoną wejściem w życie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1152 z 20 czerwca 2019 r. w sprawie przejrzystych i przewidywalnych warunków pracy w Unii Europejskiej (Dz. Urz. L 186, s. 105) Treść nowo wprowadzonego przepisu art. 261 k.p. nie prowadzi do jednoznacznych wniosków, co czyni koniecznym odwołanie się do pozajęzykowych metod wykładni. W świetle jej wyników ustawodawca wyłączył kompetencję stron do zawarcia umowy o zakazie dodatkowego zatrudnienia, co w ocenie autora stanowi nadmierne ograniczenie swobody kształtowania treści stosunku pracy.

Bibliografia/References

Bibliografia/References Cudowski, B. (2007). Dodatkowe zatrudnienie, Oficyna.

Cudowski, B. (2019). Zakres przedmiotowy ograniczeń dodatkowego zatrudnienia nauczycieli akademickich zatrudnionych w uczelniach publicznych, Praca i Zabezpieczenie Społeczne, (9). DOI 10.33226/0032-6186.2019.9.3

Iwulski, J. (2021). Umowny zakaz dodatkowego zatrudnienia. W: R. Babińska-Górecka, A. Przybyłowicz, K. Stopka, A. Tomanek (Red.), Prawo pracy i prawo socjalne. Teraźniejszość i przyszłość. Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Herbertowi Szurgaczowi, E-wydawnictwo. Prawnicza i Ekonomiczna Biblioteka Cyfrowa. Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego.

Jaroszewska-Ignatowska, I. (2023). W: K. Walczak (Red.), Kodeks pracy. Komentarz. C.H.Beck.

Kwaśniewski, P. (2011). Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 2 kwietnia 2008 r., II PK 268/07, Glosa, (4).

Lewandowicz-Machnikowska, M. (2000). Umowy i klauzule umowne ograniczające dodatkowe zatrudnienie, Państwo i Prawo, (11).

Morawski, J. (2010). Zasady wykładni prawa, Dom Organizatora.

Piszczek, A. (2019). Informowanie pracodawcy o dodatkowej aktywności zawodowej, Praca i Zabezpieczenie Społeczne, (9). DOI 10.33226/0032- 6186.2019.9.5

Pochopień-Belka, S. (2021). O dopuszczalności kreowania umownych ograniczeń w podejmowaniu przez pracownika dodatkowego zatrudnienia. W: R. Babińska-Górecka, A. Przybyłowicz, K. Stopka, A. Tomanek (Red.), Prawo pracy i prawo socjalne. Teraźniejszość i przyszłość. Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Herbertowi Szurgaczowi, E-wydawnictwo. Prawnicza i Ekonomiczna Biblioteka Cyfrowa. Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego.

Raczkowski, M. (2011). W: M. Gersdorf, K. Rączka, M. Raczkowski, Kodeks pracy. Komentarz, Lexis Nexis.

Radwański, Z. (1981). W: Z. Radwański (Red.), System prawa cywilnego, t. III, cz. 1, Prawo zobowiązań – część ogólna, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk.

Stelina, J. (2023). W: A. Sobczyk, Kodeks pracy. Komentarz, C.H. Beck.

Symber, J. (2018). Możliwość skutecznego zobowiązania pracownika do informowania pracodawcy o dodatkowym zatrudnieniu. Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 11 stycznia 2017 r., I PK 25/16, Gdańskie Studia Prawnicze – Przegląd Orzecznictwa, (2).

Tomanek, A. (2012). Swoboda umów a umowy dodatkowe stron stosunku pracy, W: K. W. Baran, M. Lekston, A. Rogacka-Łukasik (Red.), Ius est ars boni et aequi. Księga jubileuszowa Prof. Macieja Bolesława Ćwiertniaka, Roczniki Administracji i Prawa. Rok XXI. Zeszyt Specjalny, Oficyna Wydawnicza „Humanitas”.

Wagner, B. (2002). O swobodzie umowy o pracę raz jeszcze. W: M. Matey-Tyrowicz, L. Nawacki, B. Wagner (Red.), Księga Jubileuszowa Profesora Tadeusza Zielińskiego, Prawo pracy a wyzwania XXI wieku, Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich.

Wratny, J. (2017). Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 19 stycznia 2017 r., I PK 33/16, Orzecznictwo Sądów Polskich, (1).