Nabycie części mienia jako forma koncentracji i obliczanie obrotu na potrzeby jej notyfikacji Prezesowi UOKiK. Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 11.03.2021 r., VII AGa 951/19

Glosa stanowi komentarz do orzeczenia wydanego przez Sąd Apelacyjny w Warszawie w sprawie kary nałożonej na przedsiębiorcę z tytułu przeprowadzenia koncentracji w postaci nabycia części mienia innego przedsiębiorcy bez obowiązkowej notyfikacji transakcji Prezesowi UOKiK. Analizowane orzeczenie porusza trzy istotne wątki: pojęcia koncentracji w postaci nabycia części mienia, obliczania obrotu podmiotów zaangażowanych w taką koncentrację, a także sukcesji odpowiedzialności antymonopolowej. O ile rozważania sądu w odniesieniu do pierwszego i ostatniego zagadnienia mogą zasługiwać na aprobatę, to przedstawiona przez sąd koncepcja obliczania obrotu w przypadku nabywania części mienia innego przedsiębiorcy zasługuje na ocenę krytyczną. W realiach tej sprawy nie sposób nie dostrzec sprzeczności w ustaleniu sądu, że przejęty został cały zasadniczy majątek przedsiębiorcy, a równoczesnym oczekiwaniu ustalenia, jaką część obrotu generowała pozbawiona znaczenia gospodarczego reszta mienia sprzedawcy. Koncepcja ta nie ma wystarczającego oparcia w wykładni językowej, abstrahuje od poczynionych w tej sprawie i niezakwestionowanych ustaleń o dominującym — w aspekcie wolumenu obrotów — znaczeniu nabywanej części mienia w działalności zbywcy tego mienia, wydaje się nadmiernie formalistyczna, jest sprzeczna z praktyką administracyjną Prezesa UOKiK, a przede wszystkim jest sprzeczna z celami ustawy antymonopolowej. Ponadto należy zaznaczyć, że koncepcja ta jest również nie do pogodzenia z argumentami natury funkcjonalnej, a przede wszystkim prowadzi do nałożenia niemożliwych do spełnienia obowiązków na przedsiębiorców i Prezesa UOKiK.

Bibliografia/References

Banasiński, C., & Piontek, E. (2009). Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów. Komentarz. LexisNexis.

Błachucki, M. (2020). Przesłanki nakładania i wymiaru administracyjnej kary pieniężnej za zaniechanie notyfikacji zamiaru koncentracji organowi antymonopolowemu. Glosa do postanowienia SN z dnia 19 listopada 2014 r., III SK 15/14. Orzecznictwo Sądów Polskich, (11).

Kohutek, K. (2014). W: M. Sieradzka, & K. Kohutek, Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów. Komentarz. LEX/el.

Kruszyńska-Kośmicka, M. (2021). Problematyka sukcesji odpowiedzialności za delikt administracyjny w procesie łączenia spółek. Glosa do wyroku SN z dnia 19 września 2019 r., I NSK 78/18. Orzecznictwo Sądów Polskich, (12).

Sołtysiński, S., Kanton, K. (2010). Kryteria zgłaszania zamiaru koncentracji do Prezesa UOKiK — uwagi de lege lata i de lege ferenda. W: M. Krasnodębska-Tomkiel (Red.), Zmiany w polityce konkurencji na przestrzeni ostatnich dwóch dekad. UOKiK.

Szczygłowska, E. (2009). Sukcesja uprawnień i obowiązków administracyjnych. Wolters Kluwer.

Wierciński, A. (2016). W: A. Stawicki, & E. Stawicki (Red.), Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów. Komentarz. Wyd. II. LEX/el.

Pozostałe źródła/Other sources

https://decyzje.uokik.gov.pl/bp/dec_prez.nsf (dostęp 03.06.2022)

https://www.uokik.gov.pl/wyjasnienia_i_wytyczne.php (dostęp 03.06.2022)

www.orzeczenia.ms.gov.pl (dostęp 03.06.2022)