Celem opracowania jest omówienie problematyki związanej z posiadaniem statusu wspólnika w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: spółka z o. o.) ze szczególnym uwzględnieniem posiadanych udziałów w tejże spółce w odniesieniu do aktualizacji obowiązku podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym na pod stawie art. 6 ust. 1 pkt 5 w zw. z art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy z 13 października1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, tekst jedn. Dz.U. 2023 r., poz. 1230 (dalej jako: ustawa systemowa). Powyższe zagadnienie jest o tyle istotne, albowiem kwestia ta stanowi obecnie przedmiot rozważań Sądu Najwyższego, w sprawie o sygn. akt: III UZP 8/23 (data wpływu: 17 października 2023 r.), w której wy stąpiło zagadnienie prawne, które finalnie ukaże odpowiedź na pytanie: „czy wspólnik dwuosobowej spółki z o.o. posiadający 99% udziałów zapewniających mu możliwość swobodnego kształtowania treści uchwał na zgromadzeniu wspólników i podejmowania decyzji dotyczących działalności spółki podlega ubezpieczeniom społecznym na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 5 w zw. z art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy z 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych?”. W niniejszym opracowaniu autor po stara się zatem odpowiedzieć na powyższe zagadnienie prawne dokonując wykładni stosownych przepisów prawnych, a odnoszących się do opisanej problematyki.

Celem artykułu jest przedstawienie problematyki związanej z możliwością stosowania zakazu reformationis in peius (zakaz pogarszania sytuacji oskarżonego w procesie, gdy wyrok zaskarżono wyłącznie na jego korzyść) przed organami orzecznictwa lekarskiego w postępowaniu przed organem rentowym. Problematyka ta jest istotna z tego powodu, że ukazuje de facto istnienie powszechnie akceptowalnego stanowiska wraz z pojawiającymi się pewnymi rozbieżnościami, które powstały w wyniku kreowania nietypowej linii orzeczniczej przez część judykatury, co stanowi swoiste novum. Autor omawia wpływ funkcjonowania zakazu reformationis in peius na istotę postępowania przed organem rentowym, a także przybliża ogólną charakterystykę tego zakazu w odniesieniu do przepisów kodeksu postępowania administracyjnego oraz ustaw emerytalno-rentowych.