Ustawa z 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje 50-procentowe koszty uzyskania przychodów. Reguła ta dotyczy także nauczycieli akademickich. W tym kontekście szczególne znaczenie mają zarówno przepisy prawa podatkowego, jak i nowe regulacje dotyczące szkolnictwa wyższego i nauki. Z założenia wskazane obszary prawne powinny być koherentne, zwłaszcza że tak przepisy podatkowe, jak i przepisy tzw. ustawy 2.0 odsyłają do regulacji prawnoautorskich. Trudno się jednak oprzeć wrażeniu, iż w praktyce nie udało się uzyskać oczekiwanej synchronizacji, co skutkuje wykreowaniem stanu specyficznego dualizmu prawnego. Wypada podkreślić, że wyłaniające się trudności interpretacyjne dodatkowo uwypukliła interpretacja ogólna Ministra Finansów. W przygotowanej glosie do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 28.05.2021 r., II FSK 3717/18, jedynie częściowo podzielono tok narracji merytorycznej Sądu, przedstawiając jednocześnie rozbieżności w prezentowanej argumentacji i ich negatywne skutki dla prawidłowego rozstrzygnięcia problemu oraz praktyki prawa podatkowego. Celem badawczym było przeprowadzenie diagnozy wciąż utrzymującej się niejednolitości orzeczniczej, a także sprzeczności w prezentowanym toku narracji. W glosie posłużono się głównie metodą dogmatycznoprawną i metodą analizy orzecznictwa sądowego.