Czas pracy kierowców autobusów w porze nocnej a stopień świadomości kierowców zawodowych oraz kadry nimi zarządzającej

W dobie rosnącej konkurencyjności i poszukiwania sposo-
bów lepszego wykorzystania posiadanych zasobów właściwe

wykorzystanie czasu pracy kierowców staje się coraz trud-
niejszym wyzwaniem dla przedsiębiorstw transportowych.

Aby było możliwe optymalne wykorzystanie czasu pracy kie-
rowców, należy przeanalizować różne koncepcje i rozwiąza-
nia, poszukując rozwiązań sprawdzonych, adekwatnych do

aktualnych potrzeb i uwarunkowań. Szczególnie trudne sta-
je się to do dla przedsiębiorstw, które wykonują transport

osób w porze nocnej. Dlatego celem prezentowanego artyku-
łu jest identyfikacja podstawowych problemów w zakresie

optymalizacji czasu pracy kierowców zawodowych wykonu-
jących transport osób w porze nocnej w odniesieniu do pra-
wodawstwa Unii Europejskiej oraz Polski.

W opracowaniu zestawiono w ujęciu chronologicznym

podstawowe zmiany prawne dotyczące aktywności zawo-
dowej kierowców, które miały miejsce w obrębie prawo-
dawstwa Unii Europejskiej oraz Polski. Artykuł powstał

na podstawie analizy dokumentów formalnoprawnych

oraz aktów normatywnych obowiązujących w opisywa-
nym obszarze, funkcjonujących w ramach systemu praw-
nego UE i Polski. Materiały zawarte w prezentowanym

materiale są podstawą do dalszych badań i rozważań
w omawianym obszarze.

Literatura/Literature
Jachnis A. (2008). Psychologia organizacji, Warszawa: Difin.
Akty prawne/Legal acts

Dyrektywa dyrektywie 2002/15/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 11.03.2002 r. w sprawie organizacji czasu pracy osób wykonują-
cych czynności w trasie w zakresie transportu drogowego (Dz.Urz. WE L 80 z 23.03.2002, s. 35).

Dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 4.11.2003 r. dotycząca niektórych aspektów organizacji czasu pracy.

Oświadczenie Rządowe z 30.08.1999 r. w sprawie ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską Umowy europejskiej dotyczącej pracy załóg po-
jazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe (AETR), sporządzonej w Genewie 1.07.1970 r., oraz ogłoszenia jednolite-
go tekstu tej umowy (Dz.U. 1999 nr 94, poz. 1087).

Rozporządzenie Rady (ECC) nr 543/69 z 25.03.1969 r. o ujednoliceniu niektórych ustaw socjalnych odnoszących się do transportu dro-
gowego.

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3830/85 z 20.12.1985 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do
transportu drogowego.

Rozporządzenie (WE) z 15.03.2006 r. Parlamentu Europejskiego i Rady nr 561/2006 w sprawie harmonizacji niektórych przepisów so-
cjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak rów-
nież uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz.Urz. L 102, s. 1).

Rozporządzenie Komisji (UE) 2016/403 z 18.03.2016 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr
1071/2009 w odniesieniu do klasyfikacji poważnych naruszeń przepisów unijnych, które mogą prowadzić do utraty dobrej reputacji
przez przewoźnika drogowego, oraz zmieniające załącznik III do dyrektywy 2006/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.Urz.
L 74, s. 8).
Ustawa z 24.08.2001 r. o czasie pracy kierowców. (Dz.U. nr 123, poz. 1354, http://isap.sejm.gov.pl).
Ustawa z 16.04.2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz.U. z 2019 r. poz. 1412 ze zm.).
Ustawa z 26.06.1974 r. — Kodeks pracy (Dz.U. z 2019, poz. 1040, art. 128)
Ustawa z 5.07.2018 r. o tachografach (Dz.U. 2018 poz. 1480). https://kancelariaprawnaviggen.pl/max-10-godzin-pracy-kierowcy-na-24-
godz.