Nomadyczność w cyfrowej erze pracy – wpływ na pojęcie miejsca i czasu pracy

Koncepcja miejsca pracy i czasu pracy uznana jest za kluczową dla stwierdzenia istnienia stosunku pracy, choć w modelu nomadycznym równie kluczowe jest właśnie pozbawienie pracy przywiązania do miejsca i rozmycie granic czasowych – tak aby dopasować to do indywidualnych preferencji. To niewątpliwie powoduje również konsekwencje dla elementu podporządkowania, szczególnie przy przyjętej w Polsce jego konstrukcji, ponieważ te jedne z ważniejszych sfer władczych pracodawcy – miejsce i czas zostają niemal wyeliminowane w modelu nomadycznym. Model nomadyczny upowszechnia się dzięki wszechobecności osobistych technologii cyfrowych i infrastruktury informacyjnej w połączeniu ze zmieniającymi się normami pracy. Model ten i mniej radykalne modele pracy wykonywanej za pomocą środków porozumiewania się na odległość nie stanowią na pewno o kierunku rozwoju pracy, ale ich kontekst skłania do przemyśleń, w jakim kierunku powinno prawo pracy zmierzać i jaki jest obszar badań, które powinno się podejmować, tak aby w sposób odpowiadający potrzebom obrotu gospodarczego kształtować system prawa pracy.

Antonacopoulou, E. P., & Georgiadou, A. (2021). Leading through social distancing: The future of work, corporations and leadership from home. Gender, Work & Organization, 28(2), 749–767.

Aoun, A., Ilinca, A., Ghandour, M., & Ibrahim, H. (2021). A review of Industry 4.0 characteristics and challenges, with potential improvements using blockchain technology. Computers & Industrial Engineering, 162, 107746.

Bakhshi, H., Downing, J., Osborne, M. & Schneider, P. (2017). The Future of Skills: Employment in 2030. London: Pearson and Nesta, 1–124.

Borowicz, J. (2012). Określanie w umowie o pracę miejsca wykonywania pracy. Monitor Prawa Pracy 8, s. 416 – 418.

Chobot, A. (1998). Czas pracy w znowelizowanym kodeksie pracy. Wydawnictwo Poznańskie.

De Spiegelaere, S., & Piasna, A. (2017). The why and how of working time reduction. European Trade Union Institute.

Fana, M., Tolan, S., Torrejón, S., Brancati, C. U., & Fernández-Macías, E. (2020). The COVID confinement measures and EU labour markets. Luxembourg: Publications office of the European Union.

Greenstein, S. (2021). Remote Work. IEEE Micro, 41(3), 110–112.

Główny Urząd Statystyczny (2021). Wpływ epidemii COVID-19 na wybrane elementy rynku pracy w Polsce w drugim kwartale 2022 r., 9.09.2022 r., Warszawa: GUS.

Hensellek, S., & Puchala, N. (2021). The emergence of the digital nomad: a review and analysis of the opportunities and risks of digital nomadism. The flexible workplace: Coworking and other modern workplace transformations, 195–214.

Knell, M. (2021). The digital revolution and digitalized network society. Review of Evolutionary Political Economy, 2(1), 9–25.

Książek, D. (2013). Miejsce pracy jako istotny element umowy o pracę. Wolters Kluwer.

Lucker J, Hogan S, Bischof T. (2017). Navigating the future of work: can we point business, workers and social institutions in the same direction? Deloitte Review (21). 1–22.

Mariotti, I., Di Marino, M., & Bednáø, P. (2022). The COVID-19 pandemic and the future of working spaces (p. 270).

Taylor & Francis. Matyjas-Łysakowska P. (2021). Stałe miejsce pracy, W: M. Mędrala (Red.), Praca zdalna w polskim systemie prawnym, Wolters Kluwer.

Miguel, C., Lutz, C., Majetić, F., Perez Vega, R., & Sánchez-Razo, M. (2023). It's not all shiny and glamorous: loneliness and fear of missing out among digital nomads. Hawaii International Conference on System Sciences.

Mouratidis, G. (2018). Digital nomads: travel, remote work and alternative lifestyles.

Naumowicz, K. (2021). Cyfrowi nomadzi na polskim rynku pracy – wybrane aspekty prawne pracy zdalnej w sektorze cyfrowym. W: B. Godlewska- -Bujok, K. Walczak (Red.) Zatrudnienie w epoce postindustrialnej. C.H.Beck.

Phillips, S. (2020). Working through the pandemic: Accelerating the transition to remote working. Business Information Review, 37(3), 129–134.

Richter, S., & Richter, A. (2020). Digital nomads. Business & Information Systems Engineering, 62, 77–81.

Schlagwein, D., & Jarrahi, M. H. (2020). The Mobilities of Digital Work: The Case of Digital Nomadism. In ECIS.

Shepherd, J. (2004). What is the Digital Era?. In G. Doukidis, N. Mylonopoulos, & N. Pouloudi (Eds.), Social and Economic Transformation in the Digital Era (pp. 1–18). IGI Global. https://doi.org/10.4018/978-1-59140-158-2.ch001

Sobczyk, A. (2005). Zasady prawnej regulacji czasu pracy. „ABC” Oddział Polskich Wydawnictw Profesjonalnych.

Wang, B., Schlagwein, D., Cecez-Kecmanovic, D., & Cahalane, M. C. (2020). Beyond the factory paradigm: Digital nomadism and the digital future (s) of knowledge work post-COVID-19. Journal of the Association for Information Systems, 21(6), 10.

Warhurst, C., & Hunt, W. (2019). The digitalisation of future work and employment: Possible impact and policy responses (No. 2019/05). JRC Working Papers Series on Labour, Education and Technology.

Zieliński, T. (1985). Zarys systemu prawa pracy. Warszawa, t. 2.