Wspólnoty mieszkaniowe osób niesamodzielnych a rodzinne domy pomocy

W obliczu obserwowanych i prognozowanych zmian demograficznych autor formułuje tezę, zgodnie z którą wspólnoty osób niesamodzielnych, stanowiące alternatywę dla opieki instytucjonalnej, mogłyby okazać się pomocne w rozwiązaniu demograficznie warunkowanego problemu niedostatecznego dostępu do nieformalnej opieki długoterminowej. Rozwinięciu tej tezy służy przedstawienie instrumentów przyjętych w niemieckim ubezpieczeniu pielęgnacyjnym, mających na celu wspieranie tworzenia i funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych osób niesamodzielnych. Na tym tle autor poddaje krytycznej analizie regulację dotyczącą tworzenia i prowadzenia rodzinnego domu pomocy jako przewidzianej w polskim prawie pomocy społecznej szczególnej formy świadczenia usług opiekuńczych i bytowych, która mogłaby stanowić podstawę tworzenia wspólnot mieszkaniowych osób niesamodzielnych.

Bibliografia/References

Augustyn, M. (2010). Opieka długoterminowa w Polsce. Opis, diagnoza, rekomendacje. Warszawa.

Becker, U. (2013). Pflege in einer älter werdenden Gesellschaft — Anmerkungen zur Weiterentwicklung der Pflegeversicherung angesichts demographischer Veränderungen. Die Sozialgerichtsbarkeit, (3).

Blaser, A. i Blaser, J. (2009). Wohngruppen als Betreuungsform für demenziell erkrankte Menschen. W: N. Klusen i A. Meusch (red.), Zukunft der Pflege in einer alternden Gesellschaft. Baden-Baden. https://doi.org/10.5771/9783845217420-239

Błędowski, P. (2012). Potrzeby opiekuńcze osób starszych. W: M. Mossakowska, A. Więcek i P. Błędowski, Aspekty medyczne, psychologiczne, socjologiczne i ekonomiczne starzenia się ludności w Polsce. Poznań.

Bonin, H. (2020). Fachkräftemangel in der Gesamtperspektive. W: K. Jacobs, A. Kuhlmey, S. Greß, J. Klauber i A. Schwinger (red.), Pflege-Report 2019. Mehr Personal in der Langzeitpflege — aber woher? Berlin. https://doi.org/10.1007/978-3-662-58935-9_4

Brünner, F., Philipp, A. i Weber, S. (2017). Pflegereform 2017 in der juristischen Praxis. München.

Bundesministerium für Gesundheit. (2020). Zahlen und Fakten zur Pflegeversicherung. Bundesministerium für Gesundheit.

Christen, O. i Schmitz, E. (2005). Die Reform der Pflegeversicherung darf nicht auf die lange Bank geschoben werden. Theorie und Praxis der Sozialen Arbeit, (4).

Chui, M., Manyika, J. i Miremadi, M. (2016). Where machines could replace humans-and where they can’t (yet). McKinsey Quarterly, July.

Colombo, F., Llena-Nozal, A., Mercier, J. i Tjadens, F. (2011). Help Wanted? Providing and Paying for Long-Term Care. OECD. https://doi.org/10.1787/9789264097759-en

Dalichau, G. (2013). Förderung neuer Wohnformen — ambulant betreute Wohngruppen nach dem PNG. Gesundheit und Praxis, (2).

Dalichau, G. (2019). Kommentar zum Sozialgesetzbuch XI. Köln.

Europejska Grupa Ekspertów. (2012). Ogólnoeuropejskie wytyczne dotyczące przejścia od opieki instytucjonalnej do opieki świadczonej na poziomie lokalnych społeczności. Bruksela.

Frąckowiak, R. (2019). Ustawa o pomocy społecznej. Komentarz. Warszawa.

Görgen, T. (2004). Ältere Menschen als Opfer polizeilich registrierter Straftaten (KFN-Forschungsbericht Nr. 93). Hannover: Kriminologisches Forschungsinstitut Niedersachsen.

Görgen, T., Herbst, S., Kotlenga, S., Nägele, B. i Rabold, S. (2012). Kriminalitäts- und Gewalterfahrungen im Leben älterer Menschen Zusammenfassung wesentlicher Ergebnisse einer Studie zu Gefährdungen älterer und pflegebedürftiger Menschen. Berlin.

Griep, H. (2013). Wohngruppenzuschlag nach § 38a SGB XI. Sozialrecht Aktuell, (5).

GUS. (1999). Seniorzy w polskim społeczeństwie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny.

GUS. (2014). Prognoza ludności na lata 2014–2050. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny.

GUS. (2019a). Mały Rocznik Statystyczny Polski 2019. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny.

GUS. (2019b). Zakłady stacjonarne pomocy społecznej w 2018 r. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny.

Jóźwiak, A. (2011). Rola geriatry w rozpoznawaniu i leczeniu otępień. W: A. Jakrzewska-Sawińska, (red.), Kompleksowe rozwiązania problemów geriatrycznych w trosce o przyszłość starzejącej się Europy. Poznań.

Kampe, S. (2019). Alte Menschen würdig pflegen. Baden-Baden. https://doi.org/10.5771/9783845284125

Klie, T. (2006). Pflege in geteilter Verantwortung — Die paradigmatische Bedeutung von Wohngruppen. Die Ersatzkasse, (4).

Klie, T. (2009). Nachhaltige Sicherung der Pflege. W: N. Klusen i A. Meusch (red.), Zukunft der Pflege in einer alternden Gesellschaft. Baden-Baden. https://doi.org/10.5771/9783845217420-51

Klie, T. (2018). Ambulante betreute Wohngemeinschaften. Hybride Versorgungsform in rechtlicher Gemengelage — 2. Teil. Pflegerecht, (7). https://doi.org/10.1007/s00391-019-01649-6

Koch, E. (2019). W: Kasseler Kommentar zum Sozialversicherungsrecht. SGB XI. München.

Lach, D. E. (2018). Niesamodzielność jako ryzyko socjalne. Poznań.

Lach, D. E. (2019). Dopuszczalność udzielania świadczeń opieki zdrowotnej w formie telemedycyny i ich finansowania ze środków publicznych. Praca i Zabezpieczenie Społeczne, (10). https://doi.org/10.33226/0032-6186.2019.10.1

Langer, R., (2014a). Rechtsanspruch auf Familienpflegezeit und neue Lohnersatzleistung — Die Pläne der Bundesregierung zur Vereinbarkeit von Beruf, Familie und Pflege. Rechtsdienst der Lebenshilfe, (4).

Langer, R. (2014b). Wohngruppenzuschlag nach § 38a SGB XI auch imm Familienverbund. Rechtsdienst der Lebenshilfe, (3).

Leitherer, S. (2019). W: Kasseler Kommentar zum Sozialversicherungsrecht. SGB XI. München.

Löffler, S. (2008). Alternative Wohnformen für Seniore. Die Sozialgerichtsbarkeit, (8).

Maciejko, W. (2008). Instytucje pomocy społecznej. Warszawa.

Maciejko, W. i Zaborniak, P. (2013). Ustawa o pomocy społecznej. Komentarz. Warszawa.

Matusiewicz, D. (2019). Prolog zur Digitalen Pflege. W: A. Elmer i D. Matusiewicz (wyd.), Die Digitale Transformation der Pflege. Berlin.

Preuß, S. (2019). Lebensqualität und Aktivierung Menschen mit kognitiven Erkrankungen durch interaktive Objekte. W: A. Elmer i D. Matusiewicz (wyd.), Die Digitale Transformation der Pflege. Berlin.

Przybyłowicz, A. (2017). Ubezpieczenie pielęgnacyjne w Republice Federalnej Niemiec. Warszawa.

Rasch, E. (2016). Voraussetzungen für Wohngruppenzuschlag bei familiärer Wohngruppe. Rechtsdienst der Lebenshilfe, (3).

Reimer, S. (2013). Überblick über die Änderungen durch das Pflege-Neuausrichtungs-Gesetz. Die Sozialgerichtsbarkeit, (4).

Reimer, S. (2019). W: K. Hauck i W. Noftz (red.), Sozialgesetzbuch. Gesamtkommentar. Berlin.

Reinhard, H. -J. (2018). Comparision. W: U. Becker i H. -J Reinhard, Long-Term Care in Europe. A juridicial approach. Cham. https://doi.org/10.1007/978-3-319-70081-6_5

Richter, R. (2013). Neue Wohnformen. Die Wohngemeinschaften und Wohngruppen im Spannunglfedl von Ordnungs- und Leistungsrecht. Gesundheit und Pflege, (6).

Rothgang, H. (1996). Vom Bedarfs- zum Budgetprinzip? Die Einführung der Pflegeversicherung und ihre Rückwirkung auf die Gesetzliche Krankenversicherung W: L. Clausen (red.), Gesellschaften im Umbruch. Frankfurt/New York.

Rothgang, H. i Schmähl, W. (1995). Die langfristige Entwicklung von Ausgaben und Beitragssatz in der gesetlichen Pflegeversicherung. W: U. Fachinger i H. Rothgang (red.), Die Wirkungen des Pflege-Versicherungsgesetzes. Berlin.

Rothgang, H., (2009). Theorie und Empirie der Pflegeversicherung. Münster: LIT Verlag.

Schmäing, P. (2006). Wohnen im Alter und bei Pflegebedürftigkeit — Wohngemeinschaften als Alternative. Die Ersatzkasse, (4).

Schmidt, R. (2010). Veränderungen von Pflegearrangements: Neue Pflege- und speziell Wohnformen. W: H. Drähter, K. Jacobs, i H. Rothgang (red.), Fokus Pflegeversicherung. Berlin.

Schröder, K. T. (2009). Die Pflege im Gesundheits- und Sozialsystem: Erwartungen und Ansprüche aus Sicht der Politik. W: N. Klusen i A. Meusch (red.), Zukunft der Pflege in einer alternden Gesellschaft. Baden-Baden. https://doi.org/10.5771/9783845217420-13

Sierpowska, I. (2012). Pomoc społeczna jako administracja świadcząca. Studium administracyjnoprawne. Warszawa.

Sierpowska, I. (2017). Pomoc społeczna. Komentarz. Warszawa.

Siuda, J., Piotrowicz, K., Boczarska-Jedynak, M., Skalska, A., Krzystanek, K., Wizner, B., Grodzicki, T. (2012). Zaburzenia funkcji poznawczych u osób w starszym wieku. W: M. Mossakowska, A. Więcek, P. Błędowski (red.), Aspekty medyczne, psychologiczne, socjologiczne i ekonomiczne starzenia się ludności w Polsce. Poznań.

Skuban, R. (2004). Pflegesicherung in Europa. Sozialpolitik im Binnenmarkt. Wiesbaden. https://doi.org/10.1007/978-3-322-80470-9

Szweda-Lewandowska, Z. (2008). Prognoza zapotrzebowania na miejsca w domach pomocy społecznej dla osób w wieku 75 lat i więcej. W: J. T. Kowaleski i P. Szukalski (red.), Starzenie się ludności Polski — między demografią a gerontologią społeczną. Łódź.

Udsching, P. i Schütze, B. (2018). SGB XI. Soziale Pflegeversicherung. Kommentar. München.