Z problematyki zakresu podmiotowego prawa do rekompensaty na gruncie ustawy o emeryturach pomostowych

Wprowadzając z dniem 1 stycznia 2009 r. instytucję rekompensaty do dotychczas ukształtowanego systemu ubezpieczeń społecznych ustawodawca zdecydował o zabezpieczeniu roszczeń wszystkich ubezpieczonych legitymujących się co najmniej 15-letnim okresem pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze. Jednak ukształtowane dwie ścieżki interpretacji przepisów dotyczących prawa do rekompensaty sprawiają, że ustalone w ten sposób dwa zakresy podmiotowe uprawnionych nie odzwierciedlają w pełni założeń systemowych i celowościowych tej instytucji. Przedstawienie w artykule tych koncepcji interpretacji przepisów prawa do rekompensaty oraz próba ustalenia ich wzajemnych relacji są istotne dla zamierzonej przez ustawodawcę realizacji przepisów dotyczących prawa do rekompensaty.

Antonów, K. (2003). Prawo do emerytury. Kraków: Zakamycze.

Jankowska, K., Jędrasik-Jankowska, I. (2011). Prawo do emerytury. Komentarz do ustaw z orzecznictwem. Warszawa: LexisNexis.

Modliński, E. (1967). O charakterze stosunków prawnych ubezpieczenia społecznego. Nowe Prawo, (12), za: Szyjewska-Bagińska, J. (2016). Decyzje Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wydawane w postępowaniu abolicyjnym – uwagi na marginesie wyroku SA w Gdańsku w sprawie III AUa 1789/15. Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i Praktyka, (3).

Szlachta-Kisiel, K. (2018). Zmiany w prawie do renty z tytułu niezdolności do pracy. Praca i Zabezpieczenie Społeczne, (8).

Wajda, D. (2013). W: B. Gudowska, K. Ślebzak (red.), Emerytury i renty z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Emerytury pomostowe. Komentarz. Warszawa: C. H. Beck.

Zieleniecki, M. (2014). W: K. Antonów (red.), Emerytury i renty z FUS. Emerytury pomostowe. Okresowe emerytury kapitałowe. Komentarz. Warszawa: Wolters Kluwer.

Zieliński, T. (1992). Ochrona praw nabytych – zasada państwa prawnego. Państwo i Prawo, (3).

Zieliński T. (1984). Zarys wykładu prawa pracy. Część III. Katowice: Uniwersytet Śląski.