Orzekanie o odpowiedzialności płatnika zaliczek na podatek dochodowy po zakończeniu roku podatkowego

W niniejszym artykule autorzy analizują pojęcie odpowiedzialności płatników zobowiązanych do zapłaty zaliczek na podatek dochodowy. Prezentują stanowisko, zgodnie z którym płatnik realizuje własny obowiązek pobrania lub potrącenia kwoty zaliczki na podatek od osoby w istocie niebędącej podatnikiem i przekazania tej kwoty właściwemu organowi podatkowemu. Obowiązek ten powstaje w wyniku zaistnienia zdarzenia opisanego w przepisie ustawowym, nakładającego obowiązek na płatnika zaliczki na podatek. Zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej płatnik ponosi odpowiedzialność za to, że nie pobrał podatku lub nie przekazał potrąconego podatku właściwemu organowi podatkowemu, ale zdaniem autorów zastosowanie tego przepisu do płatnika pobierającego zaliczki na podatek dochodowy po zakończeniu roku podatkowego jest ograniczone. Autorzy stoją na stanowisku, że orzekanie o odpowiedzialności płatników pobierających zaliczkę na podatek dochodowy po zakończeniu roku podatkowego jest możliwe tylko w przypadku, gdy wpłacona przez podatnika kwota jest niższa niż kwota należnego podatku, zaś owo zaniżenie wynika z niepodjęcia przez płatnika czynności polegających na pobraniu należnych zaliczek i wpłaceniu ich na rachunek organu podatkowego.

Bibliografia/References

Alguacil Marí, P. (1995). La retención a cuenta en el ordenamiento tributario espanol. Pamplona: Aranzadi.

Bosello, F. (1972). Il prelievo alla fonte nel sistema della imposizione diretta. Padova.

Brzeziński, B. (2017). Prawo podatkowe. Zagadnienia teorii i praktyki. Toruń: TNOiK „Dom Organizatora”.

Brzeziński, B., Kalinowski, M., Olesińska, A. (red.) (2015). Ordynacja podatkowa. Komentarz Praktyczny. Gdańsk: Ośrodek Doradztwa i Doskonalenia Kadr.

Burns, L., Krever, R. (1998). Individual Income Tax. W: V. T. Thuronyi (red.), Tax Law Design and Drafting. International Monetary Fund.

Czachórski, W. (1994). Zobowiązania. Zarys wykładu. Warszawa: LexisNexis.

Ferreiro Lapatza, J. J. (2010). Instituciones de derecho financiero. Madrid: Marcial Pons.

García Caracuel, M. (2006). La retención, el ingreso a cuenta y el pago fraccionado. Nuevas obligaciones tributarias en la Ley General Tributaria. Pamplona: Aranzadi Thomson Reuters.

Gorospe Oviedo, J. I. (2000). La deuda tributaria básica. Cuota, prestaciones a cuenta y recargos contributivos. Madrid-Barcelona: Marcial Pons.

Kalinowski, M. (2013). Przedmiot podatku. Toruń: TNOiK „Dom Organizatora”.

Kelsen, H. (2010). Théorie générale du droit et de l'État. Paris: L.G.D.J.

Kelsen, H. (2014). Czysta teoria prawa. Warszawa: Wolters Kluwer.

Mastalski, R. (2011). Prawo podatkowe. Warszawa: C.H.Beck.

Parlato, B. (2001). El reponsable y el sustitouto del impuesto. W: A. Amatucci (red.), Tratado de derecho tributario, t. 1. Bogotá: Temis.

Soares Martinez, P. (1963). A obrigaço tributária. Esboço do seu conceito e do seu desenvolvimento. Lisboa: Gabinete de Estudos da DGCI.

Stelmachowski, A. (1984). Wstęp do teorii prawa cywilnego. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Szczepaniak, R. (2014). Zagadnienie praw podmiotowych na styku prawa prywatnego i publicznego. Rozważania de lege ferenda na przykładzie opłat należnych komornikowi. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny, (3).