Problem odpowiedzialności za błędy w oprogramowaniu IoT
Za poprawne działanie urządzeń IoT odpowiada zainstalowane w nich oprogramowanie. Może ono nie tylko zawierać luki, ale i ukryte przed nabywcą elementy lub może nie obejmować jakichkolwiek mechanizmów zapewniających cyberbezpieczeństwo. To sytuacja skrajnie niebezpieczna dla każdego użytkownika, również profesjonalnego. W artykule zaprezentowano obowiązujące regulacje w zakresie odpowiedzialności producentów za braki i błędy w oprogramowaniu, przybliżając istotne luki w zakresie ochrony nabywców z sektorów B2B i B2A. W konkluzjach, wskazując na celowość rozszerzenia obowiązujących na rynku konsumenckim regulacji dotyczących produktów niebezpiecznych, zawarto postulaty de lege ferenda.
Bibliografia
Bibliografia/References
Literatura/Literature
Barta, J. (2017). System prawa prywatnego. Prawo autorskie, t. 13, 752–765. Warszawa: C.H. Beck.
Barta, J., Markiewicz, R. (2019). Prawo autorskie i prawa pokrewne. Warszawa: Wolters Kluwer.
Falkowska A. (2010). Odpowiedzialność sprzedawcy z tytułu rękojmi za wady fizyczne rzeczy. Warszawa: Wolters Kluwer.
Hoffmann, R., Stanik, J., Napiórkowski, J. (2017). Modele wykrywania podatności oprogramowania w ujęciu dynamiki systemowej. Roczniki Kolegium Analiz Ekonomicznych SGH, (45), 201–212.
KBZ Żuradzka & Wspólnicy (2001). Program komputerowy i jego wady. Gazeta Prawna (33), dodatek Prawo na Zamówienie.
Krupanek, B., Bogacz, R. (2018). Węzły końcowe systemów internetu rzeczy. Zeszyty Naukowe Wydziału Elektrotechniki i Automatyki Politechniki Gdańskiej, (59), 111–116.
Kwasiński, O., Łanowy, T. (2018). Rękojmia i gwarancja jako instytucje zabezpieczające interes kupującego, a odpowiedzialność z nich wynikająca. Rynek-Społeczeństwo-Kultura, 1(27), 128–132.
Podrecki, P. (red.) (2004). Prawo Internetu. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis.
Radoniewicz, F. (2016). Odpowiedzialność karna za hacking i inne przestępstwa przeciwko danym komputerowym i systemom informatycznym. Warszawa: Wolters Kluwer.
Wojdył, S. (2005). Wadliwość oprogramowania komputerowego jako przedmiotu obrotu prawnego, 49, nieopublikowana praca magisterska, Uniwersytet Gdański.
Zoll, F. (2018). Rękojmia. Odpowiedzialność sprzedawcy. Warszawa: C.H. Beck.
Orzecznictwo/Judgments
Wyrok SN z 12.07.2002 r., V CKN 1112/00.
Wyrok SN z 30.08.2006 r., II CSK 89/2006.
Wyrok SN z 8.11.2006 r., III CSK 174/06.
Wyrok SN z 5.12.2008 r., III CSK 211/08.
Wyrok SN z 25.06.2009 r., III CZP 39/09.
Wyrok SN z 2.10.2015 r., II CSK 818/14.
Wyrok SO w Poznaniu z 30.05.2017 r., XVIII C 606/15.
Wyrok TSUE z 4.06.2009 r. w sprawie C-285/08 Moteurs Leroy Somer v. Dalkia France i Ace Europe, ECR 2009, s. I–4733.
Akty prawne/Legal acts
Dyrektywa 85/374/EWG z 25.07.1985 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich dotyczących odpowiedzialności za produkty wadliwe (Dz.Urz. WE L 210 z 7.08.1985 r.)
Dyrektywa Rady w spawie ochrony prawnej programów komputerowych 91/250/EWG z 14.05.1991 r.
Rekomendacja ITU-T Y. 2060 (06/2012).
Ustawa z 23.04.1964 r. — Kodeks cywilny (Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93 z późn. zm.).
Ustawa z 4.02.1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83 z późn. zm.).
Ustawa z 6.06.1997 r. — Kodeks karny (Dz.U. 1997 nr 88 poz. 553 z późn. zm.).