Klauzula sumienia w zatrudnieniu dziennikarza

Prawne gwarancje możliwości podejmowania i realizowania działalności przez dziennikarza mają istotne znaczenie dla wypełniania jego misji służenia społeczeństwu i państwu. Wśród nich od wielu lat w medioznawstwie rozważano konieczność wprowadzenia do polskiego porządku prawnego tzw. dziennikarskiej klauzuli sumienia. Ostatecznie przyjęła ona formę normatywną w 2017 roku. Jej treść i znaczenie wymagają rozważenia zarówno z perspektywy medioznawczej jak i prawnej, którą to próbę podejmują autorzy w niniejszym artykule.

Bibliografia/References

Capseta, J. (1998). La clausula de Conciencia periodistica. Madryt; za: Kononiuk, T. (2016). Klauzula sumienia w zawodzie dziennikarza.

W: J. W. Adamowski, T. Wallas i K. Kakareko (red.), Między Klio a Themis. Księga dedykowana Profesorowi Jackowi Sobczakowi. Poznań–Warszawa.

Dubisz, S. (red.). (2008). Uniwersalny słownik języka polskiego, t. 2 (hasła K–Ó) i t. 3 (hasła P–S). Warszawa.

Duraj, T. (2013), Podporządkowanie pracowników zajmujących stanowiska kierownicze w organizacji. Warszawa.

Gersdorf, M. (1993). Umowa o pracę, umowa o dzieło, umowa zlecenia. Warszawa.

Gersdorf, M. (2018). W: M. Gersdorf, K. Rączka, E. Maniewska i M. Raczkowski, Prawo pracy. Pytania i odpowiedzi. Warszawa.

Hallin, D. C. i Mancini, P. (2007). Systemy medialne. Trzy modele mediów i polityki w ujęciu porównawczym. Kraków.

Iłowiecki, M. (2012). Pilnowanie strażników. Etyka dziennikarska w praktyce. Kielce.

Kononiuk, T. (1998). W: T. Kononiuk i B. Michalski (1998), Problemy prawne zawodu dziennikarskiego. Warszawa.

Kononiuk, T. (2016). Klauzula sumienia w zawodzie dziennikarza. W: J. W. Adamowski, T. Wallas i K. Kakareko (red.), Między Klio a Themis. Księga dedykowana Profesorowi Jackowi Sobczakowi. Poznań–Warszawa.

Kubot, Z. (2009). Kierownictwo zlecającego jako pojęcie prawne. W: Z. Góral (red.), Z zagadnień współczesnego prawa pracy. Księga jubileuszowa profesora Henryka Lewandowskiego. Warszawa.

Kuczyński, G. i Stelina, J. (2016). Zakres kolizji podstawowych obowiązków dziennikarza na gruncie art. 10 ustawy — prawo prasowe.

W: J. W. Adamowski, T. Wallas i K. Kakareko (red.), Między Klio a Themis. Księga dedykowana Profesorowi Jackowi Sobczakowi.

Poznań–Warszawa.

Nałęcz, D. (1982). Zawód dziennikarza w Polsce 1918–1939. Warszawa–Łódź.

Piwnik, S. (1978). Polecenie przełożonego i granice jego obowiązywania. Organizacja, Metody, Technika, (6); za: Duraj, T. (2013). Podporządkowanie pracowników zajmujących kierownicze stanowiska w organizacjach. Warszawa.

Raczkowska, A. (2019). Kształtowanie się dziennikarskiej etyki normatywnej w Polsce. Warszawa.

Serafin, M. (2015). Klauzula sumienia w pracy dziennikarskiej. W: R. Piestrak, S. Psonka i M. Szast (red.), Klauzula sumienia. Regulacje prawne vs rzeczywistość. Stalowa Wola.

Sobczak, J. (2000). Prawo prasowe. Podręcznik akademicki. Warszawa.

Sobczyk, A. (1999). Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 19 marca 1998 r., I PKN 570/97. Orzecznictwo Sądów Polskich, (7–8).

Stelina, J. (2003). Klauzula sumienia w prawie pracy. W: O. Nawrot (red.), Klauzula sumienia w państwie prawa. Warszawa.

Stępińska, A. i Ossowski, Sz. (2011). Kariera, kontrola, służba społeczna — postawy różnych pokoleń polskich dziennikarzy. W: I. Hofman (red.), Studia nad dziennikarstwem. Lublin.

Taczkowska, J. (2012). Zawód dziennikarza w Polsce. Między misją a posłannictwem. Bydgoszcz.

Tomaszewska, M. (2018). Komendarz do art. 183a k.p. W: K. W. Baran (red.), Kodeks pracy. Komentarz. Warszawa.