Marketing i Rynek nr 5/2020

Wszystkie przedsiębiorstwa znajdują się w określonym otoczeniu, którego elementy mają istotny wpływ na ich funkcjonowanie i rozwój. Przedsiębiorstwa wytwarzają produkty zaspokajające potrzeby klientów. W zamian klienci dostarczają przedsiębiorstwom wartość ekonomiczną, informacje oraz posiadaną wiedzę i doświadczenie. Między przedsiębiorstwami a elementami otoczenia (klientami) zachodzą więc ciągłe interakcje, którymi należy racjonalnie zarządzać, aby zachować niezbędną równowagę. Na burzliwe zmiany w otoczeniu przedsiębiorstwa powinny reagować zmianami wewnętrznymi. Tego typu zmiany przybierają postać innowacji, które dostarczają klientom określoną wartość. Aby wartość ta była oczekiwana, należy włączyć klientów do procesu współtworzenia innowacji. Kształtowanie wzajemnych relacji powinno mieć charakter modelowy. Działalność innowacyjna musi być objęta zarządzaniem na wzór zarządzania innymi obszarami funkcjonalnymi przedsiębiorstwa. Uwaga kierowników powinna się skupiać nie tylko na tworzeniu innowacji produktowych i procesowych, ale także innowacji zarządczych, skierowanych na kreowanie społecznego kapitału innowacji oraz innowacyjnego środowiska doświadczeń. Chodzi o wzmacnianie pozycji rynkowej przedsiębiorstwa poprzez racjonalne zarządzanie innowacjami. W praktyce istnieje znaczna luka między stanem postulowanym a rzeczywistością, dlatego celem artykułu jest próba znalezienia odpowiedzi na pytanie, czy zarządzanie innowacjami może sprzyjać wzmacnianiu pozycji rynkowej przedsiębiorstwa oraz określenie możliwości wykorzystania modelu współtworzenia wartości dla klientów opartego na partnerskich relacjach do zwiększenia skuteczności wdrażania innowacji.

Artykuł ma na celu przedstawienie koncepcji dobrostanu subiektywnego (szczęścia) w kategoriach nauk o marketingu, a ściślej — wartości dla klienta. Autorka stawia tezę, że zdefiniowanie i zrozumienie przez marketerów dobrostanu subiektywnego w odniesieniu do konsumentów tworzących segmenty docelowe dla danej marki przyczynią się do projektowania produktów lepiej dostosowanych do oczekiwań tych konsumentów.

Łączenie biznesowego obiektywizmu i racjonalności z subiektywnym, opartym na eksperymentowaniu designem jest z pozoru sprzeczne. Jednak szersze rozumienie pojęcia design, jako projektowanie nie tylko kreatywne, ale w równym stopniu odpowiedzialne, użyteczne i rozwiązujące problemy, utorowało drogę do rozwoju nowej metody tworzenia unikalnych rozwiązań biznesowych — design thinking. Celem artykułu jest przedstawienie tej metody, jej etapów oraz korzyści, jakie niesie, ze szczególnym akcentem na aspekt przybliżenia praktycznych rozwiązań, narzędzi, wyników i efektów. Design thinking pozwala na tworzenie unikalnych rozwiązań, bo opartych na empatii, czyli głębokim rozpoznaniu potrzeb użytkowników, a przy tym racjonalnych biznesowo. Zastosowanie metody design thinking to kreatywny i jednocześnie uporządkowany proces. Został on w artykule przedstawiony i scharakteryzowany, a dodatkowo wzbogacony o przykład nowej, opracowanej i wdrożonej przez autorkę usługi — „warsztatów czekoladowych Goplana” adresowanych do dzieci.