Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego 04/2023

Opodatkowanie gmin podatkiem VAT w Polsce i we Francji – studium prawnoporównawcze

The purpose of this article is to analyse the VAT taxation of municipalities in Poland and France. In both Poland and France, the taxation system is subject to harmonisation with European Union regulations. In these countries, there are separate regulations on municipal taxation, which assume taxation of municipalities on general principles, but also provide for the possibility of exempting municipalities from value added tax. The practice in this respect in France has been regulated by law, while in Poland it has been developed through the jurisprudence of the Court of Justice of the European Union and the Supreme Administrative Court. The vague tax regulations in Poland lead to numerous disputes between municipalities and the tax administration. In addition, in the French system, the commune has the right to resign from the VAT exemption and settle under the general rules. In France, municipalities are entitled to receive subsidies from the Value Added Tax Compensation Fund (FCTVA). This gives effect to the principle of value-added tax neutrality and reduces the number of disputes with the tax administration, while at the same time satisfying the interests of local communities much better.

Celem artykułu jest analiza opodatkowania podatkiem VAT gmin w Polsce i we Francji. Zarówno w Polsce, jak i we Francji system opodatkowania podlega harmonizacji z przepisami Unii Europejskiej. W tych państwach istnieją odrębne regulacje dotyczące opodatkowania gmin, które zakładają opodatkowanie gmin na zasadach ogólnych, ale również przewidują możliwość zwolnienia gmin z podatku od wartości dodanej. Praktyka w tym zakresie we Francji została uregulowana przepisami prawa, natomiast w Polsce wypracowana poprzez orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej i Naczelnego Sądu Administracyjnego. Mało precyzyjne regulacje podatkowe występujące w Polsce prowadzą do licznych sporów między gminami a administracją skarbową. Poza tym w systemie francuskim gmina ma prawo zrezygnować ze zwolnienia z VAT-u i rozliczać się na zasadach ogólnych.

Naruszenie przez podwykonawcę jego zobowiązań względem osoby powierzającej mu wykonanie własnego zobowiązania (wykonawcy) często stanowi przyczynę naruszenia zobowiązania istniejącego w relacji pomiędzy tymże wykonawcą (dłużnikiem) a jego kontrahentem (wierzycielem). Owemu wierzycielowi, doznającemu w tych okolicznościach szkody, przysługuje wówczas roszczenie odszkodowawcze względem jego własnego dłużnika (wykonawcy) posługującego się podwykonawcą przy wykonywaniu własnego zobowiązania (art. 474 k.c.). Odszkodowanie, które wykonawca (jako dłużnik) zapłacił na rzecz swojego wierzyciela, ustalone z zastosowaniem ogólnych zasad (art. 361 k.c.), stanowi szkodę tego dłużnika pozostającą w normalnym związku przyczynowym z naruszeniem zobowiązania przez jego podwykonawcę (art. 363 k.c.). W artykule poddano analizie odpowiedzialność podwykonawcy za szkodę, którą poniósł dłużnik powierzający podwykonawcy wykonanie zobowiązania, a sprowadzającą się do zapłaty na rzecz jego kontrahenta (wierzyciela) odszkodowania mającego postać zastrzeżonej pomiędzy tymi stronami kary umownej. Przeprowadzona analiza prowadzi do wniosku, że we wskazanej sytuacji podwykonawca odpowiada co do zasady tylko za zapłacone przez wykonawcę na rzecz jego kontrahenta odszkodowanie o wysokości, jaka byłaby należna pomiędzy nimi zgodnie z zasadami ogólnymi. Za zapłatę zastrzeżonych pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem kar umownych podwykonawca dłużnika odpowiada zaś tylko wówczas, gdy zawierając umowę podwykonawczą, wiedział o zastrzeżonych pomiędzy dłużnikiem a wierzycielem karach umownych, ich podstawach i wysokości, oraz gdy akceptował ryzyko poniesienia rozszerzonej odpowiedzialności.

Marka modowa w krzyżowym ogniu zmian. Refleksje o amerykańskiej ustawie o modzie, zrównoważonym rozwoju, trendach konsumenckich i ich prawnych implikacjach

The fashion industry has for some years been undergoing a slow evolution towards more sustainable practices. In recent times both law and technology, in particular, connected technology have been acting as catalysts towards this goal. These shifts are widely embraced by many of today's key consumers. But a paradigm shift in any industry, especially one that mixes technology and sustainability, triggers inevitable legal consequences which must be examined and resolved. The aim of this article is to examine the impact of consumer trends, sustainability and the various pieces of legislation identified in the text on the business strategies of fashion brands in the post-COVID fashion revolution era, in order to identify effective adaptation of legislative measures that will allow them to maintain their position in the market and improve their financial performance. It has been claimed that customers crave fashion, but they have ecological concerns and a conscientious approach to consumption. Reportedly, they are prepared to buy fewer, better-quality and environmentally friendly products at the higher price these priorities imply. This paper will shed light on the legal externalities, concerns and stimuli towards building a sustainable fashion brand.

Przemysł modowy od kilku lat przechodzi powolną ewolucję w kierunku bardziej zrównoważonych praktyk. W ostatnich czasach zarówno prawo, jak i technologia, przede wszystkim technologia cyfrowa, działały jak katalizator w rozwijaniu tego celu. Te rewolucyjne zmiany są powszechnie widoczne w zachowaniach dzisiejszych konsumentów. Ale zmiana paradygmatu w każdej branży, zwłaszcza takiej, która łączy technologię i zrównoważony rozwój, wywołuje nieuniknione problemy prawne, które muszą być zbadane i rozwiązane. Celem artykułu jest zbadanie wpływu trendów konsumenckich, zrównoważonego rozwoju oraz poszczególnych aktów prawnych wskazanych w tekście na strategie biznesowe marek modowych w dobie postcovidowej rewolucji modowej w celu zidentyfikowania skutecznych legislacyjnych działań dostosowawczych, które pozwolą im na utrzymanie pozycji na rynku i poprawienie wyników finansowych. Badania naukowe pokazują, że konsumenci, mimo swego uzależnienia od mody, mają także obawy związane z ekologią i zrównoważonym podejściem do konsumpcji. Badania dowodzą, że są skłonni kupić mniejszą liczbę produktów za wyższą cenę, ale o lepszej jakości i przyjaznych środowisku, traktując te cechy priorytetowo. Autorzy niniejszego artykułu omawiają prawne implikacje oraz obawy i bodźce dotyczące budowania zrównoważonej marki modowej.

Celem artykułu jest ukazanie znaczenia instytucji umownego i ustawowego prawa odstąpienia od umowy dla współczesnego obrotu gospodarczego. Skupiono się na przepisach Kodeksu cywilnego dotyczących powstania, wykonania oraz skutków odstąpienia. Przytoczono argumenty przemawiające za kwalifikacją art. 492 k.c., jako stanowiącego modyfikację ustawowego prawa odstąpienia. Stwierdzono także, że nie jest dopuszczalne zastrzeżenie umownego prawa odstąpienia w umowie przenoszącej prawo własności nieruchomości. Ponadto przedstawiono kodeksowe rozwiązania w zakresie odstąpienia od umowy przyjęte w Republice Czeskiej i porównano je z polskimi.

Przedmiotem glosy jest krytyczna ocena uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z 30.06.2022 r. (I OPS 1/22). W glosowanym orzeczeniu Naczelny Sąd Administracyjny przyjął, że sama umowa cesji wierzytelności, której przedmiotem jest wierzytelność odszkodowawcza za odjęcie prawa własności nieruchomości w wyniku zdarzenia lub aktu ze sfery prawa publicznego, nie kreuje po stronie nabywcy wskazanej wierzytelności w sprawie o ustalenie odszkodowania, o którym mowa w art. 128 ust. 1 u.g.n., przymiotu strony w rozumieniu art. 28 k.p.a., zaś źródłem interesu prawnego, o którym mowa w wyżej wymienionej normie, jest norma prawa powszechnie obowiązującego, a nie skutki czynności prawnej dokonanej przez podmiot prawa cywilnego. Konsekwencją tego jest w istocie niedopuszczalność — w rozumieniu składu orzekającego — nabycia wierzytelności odszkodowawczej, przysługującej na podstawie art. 128 ust. 1 u.g.n., w drodze sukcesji syngularnej. W ocenie autorów tezy te wymagają pogłębionej, krytycznej refleksji.