Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego 12/2023

Reklama produktów leczniczych w polskim prawie w świetle dyrektywy 2001/83/WE w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi

 The subject of the article is the advertising of medicinal products in Polish law in the light of Directive 2001/83/EC of the European Parliament and of the Council of 6 November 2001 on the Community code relating to medicinal products for human use. The objective of this study is to evaluate the implementation of the Directive in the field of advertising of medicinal products by the Polish legislator. The author, using the dogmatic research method, makes the linguistic-logical analysis of the provisions of the Polish Act – Pharmaceutical Law, referring at the same time to relevant provisions of the Directive. The author presents Polish regulations regarding both advertising to the public and advertising directed to persons authorized to issue prescriptions or persons trading in medicinal products. After analysing the provisions of an administrative nature, the author analyses the criminal law regulations regarding the violation of the provisions on the advertising of medicinal products. During the analysis, the author points out the shortcomings of Polish regulations and makes de lege ferenda postulates. In the final part of the study, the author makes a final assessment of the implementation of the Directive by the Polish legislator, as well as indicates an example of carelessness of the EU legislator.

Przedmiotem artykułu jest reklama produktów leczniczych w polskim prawie w świetle dyrektywy 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 6.11.2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi. Celem opracowania jest ocena sposobu implementacji tej dyrektywy w zakresie reklamy produktów leczniczych przez polskiego ustawodawcę. Autorka, stosując dogmatyczną metodę badawczą, dokonuje językowo-logicznej analizy poszczególnych przepisów polskiej ustawy – Prawo farmaceutyczne, odwołując się jednocześnie do relewantnych przepisów dyrektywy. Autorka przedstawia polskie uregulowania dotyczące zarówno reklamy kierowanej do publicznej wiadomości, jak i reklamy kierowanej do osób uprawnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi. Po przeanalizowaniu przepisów o charakterze administracyjnym autorka analizuje karnoprawne uregulowania dotyczące naruszenia przepisów o reklamie produktów leczniczych. Podczas analizy autorka wskazuje mankamenty polskich przepisów i zgłasza postulaty de lege ferenda. W końcowej części opracowania autorka dokonuje finalnej oceny implementacji dyrektywy przez polskiego ustawodawcę, jak również wskazuje przykład niestaranności unijnego prawodawcy.

Niniejszy artykuł koncentruje się na charakterystycznych problemach i specyfice spółek rodzinnych, podkreślając znaczenie prawa spółek rodzinnych jako złożonego i kompleksowego obszaru praktyki głównie z zakresu prawa handlowego. W artykule zwrócono również uwagę na wybrane problemy z zakresu dogmatyki prawa spółek, dotyczące spółek rodzinnych. Przeprowadzona w artykule analiza skłania do wyciągnięcia wniosku, że prawo przedsiębiorstw i spółek rodzinnych, z uwagi na specyficzne problemy spółek rodzinnych, powinno stać się przedmiotem zwiększonego zainteresowania polskiej doktryny prawa spółek. Nie ma natomiast potrzeby dostosowywania polskiego prawa spółek do potrzeb spółek rodzinnych, ponieważ zdecydowana większość problemów związanych z ich funkcjonowaniem może zostać rozwiązana na podstawie obowiązujących przepisów prawa.

Coraz częściej prawo jest implementowane w kodach algorytmicznych, czego przykładem jest np. smart kontrakt. Od lat mamy instytucje oraz procedury odnoszące się do kontroli prawa. Pojawia się zatem pytanie badawcze, czy w związku z coraz częstszym łączeniem prawa z algorytmami nie powinniśmy wprowadzić kontroli algorytmów, przynajmniej tych, które mogą wpływać na prawa i obowiązki człowieka. W niektórych państwach już dzisiaj powstają organy monitorujące implementację prawa w algorytmach. Czy Polska nie powinna pójść w ich ślady?

Artykuł przedstawia praktyczne rozważania dotyczące minimalizacji ryzyka systemowego w sektorze zdecentralizowanych finansów (DeFi) poprzez wykorzystanie rynku pozagiełdowego kryptowalut (OTC). Skoncentrowano się na analizie przypadku Solend. Uchybienia w zarządzaniu ryzykiem finansowym aplikacji Solend wymusiły konieczność przejęcia portfela użytkownika w celu przeprowadzenia likwidacji depozytu zabezpieczającego na rynku OTC. W artykule zaproponowano, aby przyszłe regulacje prawne dotyczące DeFi uwzględniały możliwość przeprowadzenia likwidacji pozagiełdowej depozytu zabezpieczającego w przypadku, gdy jego likwidacja na rynku giełdowym mogłaby stanowić źródło ryzyka systemowego dla sektora DeFi. W opracowaniu wskazano również zalety i wady rynku OTC kryptowalut oraz zaproponowano odwołanie się do rozwiązań zastosowanych na rynku OTC instrumentów pochodnych po kryzysie gospodarczym z 2008 r. w celu jak najdokładniejszej regulacji rynku OTC kryptowalut.

Jednym z zadań należących do kół łowieckich jest prowadzenie gospodarki łowieckiej w dzierżawionych obwodach łowieckich. Obwody te mogą być dzierżawione przez dotychczasowych dzierżawców, nowych dzierżawców oraz nowo powstałych dzierżawców. Aktualnie obowiązujące przepisy stwarzają preferencyjne warunki konkurowania dla dotychczasowych dzierżawców, pozbawiając tym samym nowych oraz nowo powstałych dzierżawców szansy na zawarcie umowy. Trudna sytuacja nowych i nowo powstałych dzierżawców wynika również ze wzrastającej liczby kół łowieckich i jednocześnie ulegającej zmniejszeniu liczby obwodów łowieckich. W takim stanie rzeczy konieczne jest podjęcie działań legislacyjnych, które przywrócą równowagę między różnymi kategoriami dzierżawców oraz wyeliminują praktyki sprzeczne z założeniami racjonalnej gospodarki łowieckiej.