Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego 11/2023

Na poziomie Unii Europejskiej (EU) na ukończeniu są prace legislacyjne nad uchwaleniem dyrektywy o restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji podmiotów ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych (Insurance Recovery and Resolution Directive – IRRD). Rozwiązania przyjęte w tej dyrektywie będą miały wpływ na strukturę instytucjonalną i prawną polskiego sektora ubezpieczeniowego oraz sieci bezpieczeństwa finansowego w Polsce. W tym kontekście zasadniczego znaczenia nabiera, jakie rozwiązania zostały przygotowane przez Komisję Europejską w projekcie dyrektywy IRRD. Celem artykułu jest przedstawienie najważniejszych obszarów tego projektu wraz z ich analizą.

Instytucjonalny aspekt organizacji nadzoru nad rynkiem finansowym w dobie globalizacji światowej gospodarki oraz wyzwań, jakie wraz z postępem technologicznym się pojawiają, jest w dzisiaj jednym z kluczowych elementów bezpieczeństwa finansowego każdego państwa. Tym samym celem niniejszego artykułu będzie analiza dość specyficznego, bo nie w pełni scentralizowanego systemu nadzoru nad rynkiem finansowym we Francji, ze szczególnym uwzględnieniem tzw. instytucji konsultacyjnych uregulowanych w Kodeksie monetarnym i finansowym. Powyższe pozwoli na lepsze zrozumienie modelu dwufilarowego nadzoru, w ramach którego główny organ nadzoru, tzn. Autorité des marchés financiers (AMF), uzupełniany jest nie tylko przez organ pomocniczy w postaci Autorité de contrôle prudentiel et de résolution (ACPR), ale również przez szereg instytucji konsultacyjnych. Powyższy aspekt, niebędący wcześniej przedmiotem pogłębionych analiz, pozwoli dodatkowo na refleksję dotyczącą weryfikacji tezy o potencjalnej implementacji części francuskich wzorców do modelu nadzoru nad rynkiem finansowym w Polsce.

W dobie Przemysłu 4.0 wykorzystuje się coraz częściej usługi chmurowe oferujące integrację różnorodnych systemów informatycznych oraz systemy sztucznej inteligencji (AI), wspierające elastyczność procesów oraz modularyzację. Tworzone są platformy umożliwiające synchronizację działania różnych agentów AI oraz opracowywane są komponenty przemysłowe oparte na AI, zintegrowane w systemach wieloagentowych. Jednym z istotnych aspektów inteligentnej produkcji jest bezpieczna i efektywna współpraca człowieka z robotami przemysłowymi i systemami AI. W tym kontekście autorzy niniejszego artykułu rozważają kwestie dotyczące rodzaju i zakresu przetwarzanych danych, przetwarzania mieszanych zbiorów danych oraz zjawiska ponownej personalizacji danych, zakresu prawa do prywatności oraz zautomatyzowanego podejmowania decyzji i ich wyjaśnialności. Wskazują też na nowe lub projektowane regulacje prawne, które mogą mieć wpływ na inteligentną produkcję.

wobec spodziewanych działań organów administracji publicznej. Jedną z kluczowych instytucji zapewniających przedsiębiorcom możliwość niezakłóconego prowadzenia działalności jest instytucja sukcesji – uniwersalnej oraz singularnej i związanego z nią następstwa prawnego w sferze administracyjnoprawnej. O ile jednak zasady sukcesji są jasne i wynikają wprost z przepisów prawa, o tyle działania organów Wód Polskich w odniesieniu do instytucji następstwa prawnego – jak wynika z doświadczeń autorów jako pełnomocników w postępowaniach prowadzonych przez wymienione organy – są niejednokrotnie niezgodne z przepisami. W artykule zostanie poruszony temat związany z węzłowymi problemami pojawiającymi się w praktyce działania organów właściwych w sprawach pozwoleń wodnoprawnych, w tym w zakresie związanym z potwierdzaniem przejścia praw i obowiązków wynikających z pozwolenia wodnoprawnego oraz jego przenoszeniem. Wskazana zostanie niedopuszczalna w ocenie autorów praktyka wynikająca z działania organów. Opisane zostaną również modelowe działania, które powinny stosować organy w sprawach dotyczących następstwa prawnego przy pozwoleniach wodnoprawnych.

Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska we Wrocławiu decyzją z 21.01.2020 r. określił środowiskowe uwarunkowania realizacji przedsięwzięcia „Kontynuacja eksploatacji złoża węgla brunatnego »Turów«, realizowanego w gminie Bogatynia”. Wnioskodawcą było przedsiębiorstwo energetyczne – PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna S.A. Odwołanie od decyzji wniosły organizacje społeczne, mające cele statutowe związane z ochroną środowiska, a także jednostki samorządu terytorialnego z Czech i Niemiec. W wyniku postępowania odwoławczego Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska wydał decyzję 30.09.2022 r., dokonując zmian w decyzji Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska, ale nie czyniąc zadość żądaniom większości stron o uchylenie decyzji o uwarunkowaniach środowiskowych. Decyzja Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska została zaskarżona do WSA w Warszawie przez organizacje społeczne oraz miasto Żytawa. Część skarżących złożyła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska. WSA postanowieniem z 31.05.2023 r. wstrzymał wykonanie zaskarżonej decyzji. Naczelny Sąd Administracyjny uchylił 18.07.2023 r. zaskarżone postanowienie WSA i odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji (o środowiskowych uwarunkowania realizacji przedsięwzięcia pod nazwą „Kontynuacja eksploatacji złoża węgla brunatnego »Turów«”.). Postanowienie NSA zasługuje na aprobatę z trzech powodów. Po pierwsze, ze względu na prawidłowy wywód dotyczący ochrony tymczasowej przewidzianej w art. 61 § 3 p.p.s.a. Po drugie, ze względu na krytykę postanowienia WSA w odniesieniu do braku ważenia wartości i jednostronność uzasadnienia. Po trzecie, ze względu na konieczną powściągliwość w zakresie kontroli administracji, gdy chodzi o spory par excellence polityczne, których władza sądownicza nie powinna być stroną, a którą to powściągliwość zachował NSA w głosowanym postanowieniu.